mijn wereld

bijna dagelijks stromen er tranen,
als symbool van verdriet,
maar langzaam bezorgen ze mij geluk,
een gevoel waar ik van geniet,
in mijn tranen schuilt een wereld,
ze laten mij, mijn wereld zien,
waar ik gelukkig ben,
een wereld zonder problemen,
zonder gezeik, maar dan,
word ik wakker uit een droom,
die wereld bestaat niet,
de wereld die ik zag is mij wereld,
maar waar ik nu in leef,
is de werkelijkheid,
die wereld is hard, maar hoe hard,
het ook is, ik leef stiekem door,
in mijn wereld.