vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Mijn verdriet
Mijn verdriet,
Opgehouden tranen, door mij lichaam opgenomen,
Diep in mij verstopt , om nooit meer naar buiten te komen,
Elke keer slik ik weer, en stop ze weg,
Elke keer stik ik weer, maar zeg ik niks,
Want niemand hoeft te zien wat ik voel, zelfs ik niet,
Het is zo veel, te veel verdriet,
Soms wil ik ze vrij laten en ze onbedwongen laten gaan,
Alles laten gaan, zonder gedachtes, traan voor traan,
Maar er is iets wat mij steeds weer tegen houd,
Want het komt er niet uit,
En dan slik ik weer een keer, en nog een keer,
Totdat alles verstopt is onder mij huid,
Reacties op ‘Mijn verdriet’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!