vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Tuin der goden
Tuin der goden,
Ik dwaal af met mijn gedachten,
heel heel ver weg,
naar een mooie plek waar niemand mij zal verwachten.
Een plek waar geen zorgen bestaan
Een plek waar de tijd heel langzaam zal gaan,
Een plek waar ik mij zelf kan zijn, zonder verdriet, zonder pijn,
En als ik daar ben zal ik me beter voelen,
zal ik de zorgen van me afspoelen,
Op die mooie plek in mijn gedachten,
waar niemand mijn zal verwachten.
Ik pluk er bloemen en zing de hele dag,
ik voel me goed, en dat mag,
In de tuin der goden,
waar alleen ik, alleen ik mag komen...
Reacties op ‘Tuin der goden’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!