vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
omdat tranen nooit genoeg zijn
het blijft maar terugkomen
het geluid van jou moeten missen
zelfs de doodste stilte is luid
ik kan niet door deze storm breken
des te dieper ik zink
des te meer ik je los moet laten
en de tijd die voorbij vliegt
terwijl ik vast zit
ik hoor het overal
alsof het me op de hielen zit
het wil me niet loslaten
geen weg die me kan redden
waarom laat ik je niet los
ik breek de muren niet
om je ze te zien instorten
maar om iets anders te breken dan mn eigen hart...
Ingezonden door
Geplaatst op
12-01-2010
Over dit gedicht
als je liefde het uitmaakt, voelt dat vreselijk. vooral als je er niet overheen kan komen...
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
GebrokenhartReacties op ‘omdat tranen nooit genoeg zijn’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!