vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
In de kou van toen
je deur niet dicht
gloort er licht
kan ik weer vrolijk kijken
weer samen zijn
genietend van het zicht
de schaduwen gaan wijken
ik was verdwaald
in kaalheid op de toendra
verloren in mijn hemelhoek
had je opgedoekt
verstond je taal te goed
ik moet mijn eigen leven leiden
laat de zon
weer schuchter toe
haar neergaan was verarmen
ik mis je in de kou van toen
je sloot de deur en liet me los
kom ga me weer verwarmen
Reacties op ‘In de kou van toen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!