Niet naar huis
Ik wil niet naar huis
Het is daar niet pluis
Ik ben daar niet veilig, en ik voel me daar niet fijn
Want daar is alleen oorlog, haat en heel veel pijn!
Waarom….
Waarom…
Waarom zoveel ellende
Is dat er dan niet genoeg
Zoveel mensen die geen liefde kennen
Die eraan zullen moeten wennen
Dat ze er gewoon niet bij horen…
Dit is niet normaal
Maar wat doe je ertegen
Kijk me aan
Vertel me nou eerlijk
Waarom je mij zo behandelt
Lieg er niet om
Waarom je deze weg bewandelt
Waarom ik daaronder moet lijden
De krassen in mijn leven
Staan getekend in mijn vel
En nu wil je mij weer liefde geven
Dat snap je denk ik wel
Dat ik het nu niet meer geloof
Na dit alles gaat dat te hoog
De pijn die jullie mij gaven
Op mijn vel, in mijn ziel
Ik wil, maar kan het niet vergeven
Ik wil je wel vertellen
MAAR IK KAN HET NIET
Dat is mijn verdriet
Het zit te diep vanbinnen
Temidden van mijn zinnen
Machteloosheid heb ik nu
Ja, ik voel het continue
Pijn vanbinnen, stoer vanbuiten
Zo zie ik er uit
Mijn gevoelens ga ik niet uiten
Want dan lig ik er zo uit
Ik ben niet zielig, ‘k ben geen watje
Daarom laat ik zo vaak niet merken
Hoe zeer gebroken ribben doen
Daarom ga ik door met werken
Maar ik mis het wel, van toen
Toen was alles nog goed
Toen leefde jullie in vrede
Toen ik er nog niet was
Ik wil wel gaan
Maar waar naar toe
Ik weet niet hoe
Ik weet niet naar wie
Wie wil mij accepteren
Of moet ik dan maar leren
DAT IK ER GEWOON NIET BIJ HOOR…
Goodbye, farewell, I see you never return
You give me pain, you make me nervous
YOU HAVE THE HAND OF SORROW!!!
Reacties op ‘Niet naar huis’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!