vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Op de maat van radeloos
kijken naar je spiegelbeeld
jezelf willen pakken
het stoten tegen glas
dichtbij en onbereikbaar
je zien bewegen
zonder touwen
in vreemde handen
op de maat van radeloos
het schreeuwen
wordt gefluister en
de huiver is je angst
dat jij het niet meer bent
jezelf niet meer kent
en naar die ander kijkt
die op je lijkt maar zonder hart
dat klopt nog in je eigen lijf
kom breek het glas
ontsluit de wereld om je heen
durft de mensen te trotseren
stap door die spiegel heen
Ingezonden door
Geplaatst op
08-01-2010
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Durven Spiegel ZelfreflectieReacties op ‘Op de maat van radeloos’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!