Een stemmetje.

Zwalkende benen,
een hart vol verdriet,
lopend naar nergens,
niets dat hij ziet.

Verwerking is gaande,
tranen op de stoep,
herinneringen komen,
raken ook weer zoek.

Plots een stemmetje,
hou op in zijn hoofd,
straks niet gaan huilen,
dat heeft hij beloofd.

Tranen zijn opgelost,
het verdriet gebleven,
dan weer een glimlach
en door gaat het leven.