vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
gemis...
Ik voel me rot,
En ben kapot,
Waarom kan ik je niet vergeten?
Waarom wil ik je niet vergeten?
Waarom droom ik nog steeds over jou?
Je vertelde in mijn droom;
Ik ben niet dood, het is verzonnen.
Soms verlang ik naar een touw...
Want dan kan ik eindelijk je knuffel voelen,
Echt..... ik mis je met de dag, moment en seconde,
Mijn leven wordt een zonde....
Kom terug alstublieft,
je bent was en blijft een vader voor mij.
Reacties op ‘gemis...’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!