vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Toneel
Ik vertel je wat we beide al die tijd al wisten
maar nooit durfden toe te geven;
we spelen toneel,
schat.
Ik zie hoe de twinkels uit je ogen langzaam wegtrekken
en worden vervangen door een doodse, starende blik.
Mijn ogen zijn gevuld met dezelfde tranen
als die over jouw wangen lopen.
Ze zijn gevuld
met verdriet en pijn,
angst voor eenzaamheid,
maar vooral met opluchting.
We zijn kapot.
Kapot van het toneelspelen
terwijl het doek voor ons beide
al lang geleden is gevallen.
Maar toch...
hou ik (niet) van je.
Reacties op ‘Toneel’
-
Mooi verwoord! Groetjes Dina
Verwijderde gebruiker - 03-01-2010 om 16:30