Het slagveld van galop

de vlammen dansen nacht
ze likken aan het duister
en deinen fluweelzacht
net hoorbaar hun gefluister

een vonk ontwaakt in dromen
en zet de paarden aan
tot wilde haast de klaroenstoot
laat de vijand komen

ze botsen op het slagveld
van galop en draaien steigerend
een ronde de tijd is al gestopt
er vallen geen gewonden

het vuur brandt Waterloo
in een wirwar van geluiden
de rode rotten rukken op
blauw verliest het zuiden

ik doe mijn ogen langzaam open
de haard is uit en in de verte
hoor ik hoe nederlaag
heel traag de klokken luidt