het spijt me.
ik moet er niet aan denken, zonder jou in dit leven.
ik haat de ruzies en ik ga niet opgeven..
waarom kunnen we niet praten.
over fouten die we maken.
Nu zal ik alles willen doen, om terug te gaan naar toen.
Toen alles nog perfect was, en proberen het goed te doen.
waarom moest dit toch veranderen?
Liever 1 zoals jij, dan 100 van die andere
Je bent er niet meer, nou eigenlijk wel in mijn hoofd
Jij was voor mij een kaarsje, maar die is nu gedoofd
Jij bent een engel die ik vertrouw, een engel waar ik op bouw
Ook al was ik die junkie, jij was het beste van me leven
Je bent me nummer 1 en niemand kan die plek in nemen
Niemand kan me geven, wat jij me hebt gegeven
Ik heb spijt van al me fouten, schat je moet me echt geloven.
Ik wil dat het kaarsje weer aan gaat, en niet meer gaat doven
Ingezonden door
Geplaatst op
28-12-2009
Over dit gedicht
0ver verloren vriendschap.
Geef uw waardering
Op basis van 7 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
VriendschapReacties op ‘het spijt me.’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!