zonsondergang
Daar stond je dan met een stralende glimlach
Lief te zoeken naar iemand diep in de groene bossen
Je liep rustig en kalm, niet gestrest en niet boos
Daar vond je me in het midden van een veld vol bloemen
Liggend starend naar de lucht met maar 1 gedachten in me hoofd
“wanneer zal je komen†ik zag daar een gestalte aan de rand van het veld
Ik stond op en liep naar je toe en jij naar mij tot we bij elkaar kwamen
Daar stonden we dan hand in hand starend naar een zonsondergang
Samen hand in hand liepen we door de bossen met het laatste beetje licht
De vlinders fladderde om ons heen
Onze handen warmde elkander ik liet je heel even los
Om een bloem te plukken en in je haar te steken
Daar stonden we dan voor het huis
En toen de zon onderging
De eerste kus
Ingezonden door
Geplaatst op
26-12-2009
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
LiefdeReacties op ‘zonsondergang’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!