vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Wind
Wind,
Wind je bent zoiets geheimzinnigs,
Ik kan je niet zien,
Je bent duidelijk aanwezig,
En toch zie ik je niet.
Je laat alles bewegen,
Vindt het zo gewoon,
Bomen doe je ontwortelen,
Het is net een droom.
Meestal ben je rustig,
En dan weer actief,
Soms ben je ook een beetje agressief,
Zo zie ik je liever niet.
Wind hoeveel doden heb jij op je geweten,
Velen, maar je weet het niet,
Toch weet ik ook heel zeker,
Zonder wind kunnen we niet.
Ingezonden door
Geplaatst op
26-12-2009
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
LevenReacties op ‘Wind’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!