Een meisje
Ik zie een meisje
Aan de rand van een afgrond
Op het punt om te springen
Ik ken haar.
Ik zie een meisje
Aan de rand van een afgrond
Ze durft niet verder, ook niet terug
Ik ken haar.
Ik zie een meisje
Aan de rand van een afgrond
Ze heeft de liefde leren kennen, nu staat ze hier
Ik ken haar.
Ik zie een meisje
Aan de rand van een afgrond
Iemand reikt haar de hand, ze aarzelt
Ik ken haar.
Ik zie een meisje
Aan de rand van een afgrond
En iemand, met zijn armen om haar heen
Ik ken haar.
Ik zie een meisje
Aan de rand van een afgrond
Ze keer deze de rug toe
Ik ken haar.
Ik zie een meisje
Aan de rand van een afgrond
Ze springt niet, ze geniet van het uitzicht
Ik ken haar.
Ik ben dat meisje
Ik ben het zelf ..
Ingezonden door
Geplaatst op
23-12-2009
Over dit gedicht
Een poosje terug geschreven, terugkijkend op een heftige periode.
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Afgrond Depressief Liefde MeisjeReacties op ‘Een meisje’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!