vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Nooit meer
Nooit meer iets van je horen, nooit meer iets van je kunnen zien
Niet meer in dit leven, in het hiernamaals misschien
Wat zou ik graag een kijkje willen nemen, door een venster in de lucht
Gewoon zien hoe het met je gaat, al is het in vogelvlucht
Vergeten doe ik je niet, je blijft een deel van mij
De afstand is eindeloos, maar mijn gevoel heel dichtbij
In mijn hart blijf ik je dragen, in mijn hart blijf je bestaan
Ja, dat kleine plekje in mijn hart, daar komt niemand aan
Reacties op ‘Nooit meer’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!