Verlangen naar rust.

Vaak verlang ik zo naar rust,
dat ik me afsluit voor iedereen,
maar daardoor zorg ik onbewust,
dat ik mijn leven leef alleen.

Inmiddels komt het bewustzijn boven,
maar heb ik teveel zielen geraakt,
niks kan ik me meer veroorloven,
ik ben al eens eerder uitgebraakt.

Vertrouwen zal er nooit meer komen,
dat is voorgoed verleden tijd,
toch blijf ik stiekem een beetje dromen,
dat al die ellende straks wat slijt.