vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Mijn kalkoen.
Je kwam op de aarde als mijn kalkoen,
en rond de kerst ben jij volwassen,
mijn god ik heb met je te doen,
want ik ga je onaangenaam verassen.
Met kerst ben jij ons avondeten,
ik beloof dat we van je gaan genieten,
maar goed dat je dit nooit hebt geweten,
anders zou ik nu in tranen schieten.
Ingezonden door
Geplaatst op
19-12-2009
Over dit gedicht
Bij eten moet je niet teveel nadenken.
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
SchuldgevoelReacties op ‘Mijn kalkoen.’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!