Witte kerst
Een witte laag op de stoep,
Ik dacht eerst: wat is dat voor troep?
Ik zag kinderen sneeuwballen gooien,
Het is koud en kan snel ontdooien.
Ik kwam er achter het is sneeuw!
Dat is wat ik op mijn kerstdag wil,
Een mooie witte kerst,
Dan is mijn dag het best.
Ik moet me goed bedekken tegen de kou,
Nu dacht ik stiekem was ik maar bij jou.
Kerst is een mooi geschenk,
Die ik jou ook van harte schenk,
Ook al was je soms een klier,
Meschien doet je dit wel plezier.
Als jij van mij een kerstkaart mag ontvangen,
Iedereen nam afscheid van mekaar,
We moesten mekaar verlaten,
Ik hoop dat ik ze volgend jaar weer allemaal zie,
Dan heb ik veel plezier,
Als iedereen weer terug op school komt,
En niemand iets mag overkomen,
Dan zal ik volgend jaar weer:
Met een glimlach binnen in de school komen.
Gr
Shannen

Ingezonden door
Geplaatst op
18-12-2009
Over dit gedicht
Ontdooien
Geef uw waardering
Op basis van 6 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
GooienReacties op ‘Witte kerst’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!