Kindermishandeling
Je zit rustig op de bank
als mama thuis komt
hoor je het wel
je zit weer in de knel
aan de stappen die je hoort
mama maakt voort
met woeste gebaren
trek ze je mee aan je haren
ze slaat
zoveel als ze je haat
maar waarom?
Ben ik dan dom?
telkens weer
keer op keer
het doet niet alleen van buiten zeer
telkens weer
je schaamt je ervoor
Iets zeggen?
Dat durf je echt niet hoor..
Je bent bang..
Je hoort thuis veilig te zijn
zonder pijn
dus stop!
En rot op!
nooit begrijp je waarom ze je slaat
waarom ze je haat
waarom ze je geen liefde geeft
alle liefde die ze heeft
Stop met kindermishandeling!
Je verziekt een leven
wat jij je kind hebt gegeven
ik hoop dat je spijt krijgt.
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
18-12-2009
Over dit gedicht
Dit gedicht is niet op basis gemaakt van mezelf, en ook niet op iemand die ik ken. Ik wil gewoon duidelijk maken dat dit niet kan
Geef uw waardering
Op basis van 12 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Mishandeling SlaanReacties op ‘Kindermishandeling’
-
zo gaat het ook bij mij en dit gedichtje doet me er wel beetje pijn bij maar dikke respect!!!
Vicky - 05-08-2010 om 01:45