Te laat
Je kan er niet meer tegen,
Het lijkt net regen,
Je begint vrolijk boven,
En daarna val je,
Naar beneden op het droge,
Alles uiteen gespat,
Iedereen nat,
Vragen en vergiffenis,
allemaal te laat,
Totdat je ziet wie daar staat,
diegene die je toch nog
lief hebben,
Je barst in tranen uit,
En laat je vallen,
Eenmaal beneden,
hoor je stemmen,
Je hoort je dierbare schreeuwen,
Waarom, waarom,
met welke reden,
Je wilt terug maar het is te laat,
Nu de dag van je begrafenis,
Troost je je dierbare,
Waar je geest naast staat.
Sandra van Barneveld
Reacties op ‘Te laat’
-
een heel mooi gedicht, ik heb een schrift met allemaal gedichten erin en dit gedicht had ik nog niet dus had ik hem de ingeschreven omdat ik hem zo mooi vond/vindt.
Esmira ten Cate - 15-12-2009 om 10:44
-
woow. super mooi ik heb respect !
Dianta Foesenek - 15-12-2009 om 12:21
-
@ dank je wel :$
sandra v b - 13-07-2011 om 14:34