vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Oorlogsgeloof
Zittend,
denkend,
dromend.
Zomers dronken levend in mijn tuin.
Mijn eigen stukje wereld,
de rest ligt toch aan puin.
Gelovend, strijdend, vechtend.
Bloedvergietend, zoveel leed.
Mocht er toch een God zijn, ik denk dat ie ons vergeet.
Bomaanslagend, meestal stervend, tijdens een gebed.
Gelukkig heb ik toch nog mijn eigen dromen,
zij zijn mijn Jezus,Bhoeda en Jehova, zij zijn mijn Mohammed...
Reacties op ‘Oorlogsgeloof’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!