vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
vroeger tot nu
Vroeger was alles zo mooi.
Vroeger kon niks je tegenhouden.
Maar nu, nu ben ik bang voor de toekomst.
Bang voor alles om me heen.
Ookal sta je niet alleen.
Niemand die je helpen kan.
Leven is veranderd in overleven.
Maar ik zal het nooit opgeven.
Waarom moet alles zo zijn?
Kan het niet voor 1 keer eenvoudig zijn?
Waarom voel ik de pijn en een ander niet?
zoveel verdriet, niemand die dat ziet.
Zoveel mensen om je heen, maar toch zo alleen.
Ik ben alleen alles is voorbij,
Ik hoop dat ik alles kan vergeten
Maar soms is mijn verlangen zo groot, mijn verlangen naar de dood.
Ingezonden door
Geplaatst op
13-12-2009
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
VeranderdReacties op ‘vroeger tot nu’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!