hou vol...
ik zie je lachen...
maar ik zie de pijn in je gezicht...
je weet niet hoeveel ik van je hou...
dat ik op je bouw,
jij op mij...
niemand gaf je de kans om te vertellen wat er in je om ging...
en kijk nu,voor mij ben je dood.
ik kan niet meer aanzien wat je je aandoet.
ik kan niet meer zien hoe mijn vriend eraan gaat.
en wacht zelfs op het moment dat jij me verlaat.
ik heb je proberen te helpen,
maar het is te laat.
ik kan niks meer doen als jij niet wil.
mar onthou goed dat ik om je geef.
en ik ben blij dat ik je heb ontmoet
ik zie je naast me staan...
lachen om iets eenvoudigs...
ik heb nooit geweten van wat er in jou omging,
ik hou van je...
hou vol...
Reacties op ‘hou vol...’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!