liefdes verdriet
kan niet denken,
wat ik voor onze verkering jou zal schenken.
kan niet slapen,
in bed lig ik alleen maar te gapen.
een ketting,sjaal of een mooie ring,
of misschien wel een ander mooi ding,
nee ik bedoel zeker geen spin.
jij bent te knap om het in worden uit te leggen,
ik durf het zelfs niet eens recht in je gezicht te zeggen.
daar ben ik te verlegen voor,
als ik jou zie krijg ik kriebels en loop ik snel door.
ik zie jou staan maar jij mij misschien niet,
dat doet mij heel vaak veel verdriet.
ik ga nu proberen uit te leggen wat ik van jou vind,
dat hele mooie kind.
jou ogen zijn onweerstaanbaar,
nee ik ben nog lang niet klaar.
jou haar heeft een mooie kleur,
nog mooier dan de mooiste deur.
jou kleren zijn helemaal jou style,
nee het ziet er niet uit als een dweil.
dat zijn maar 3 dingen die ik over jou kan uitleggen,
meer kan ik zo 1,2,3 niet zeggen.
als ik jou zie staan mijn ogen alleen maar op jou,
waarom? omdat ik alleen maar jou aanschouw.
Ingezonden door
Geplaatst op
09-12-2009
Over dit gedicht
ik heb het mee gemaakt
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Tags
LiefdeReacties op ‘liefdes verdriet’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!