vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De dood voorbij
ik kan maar niet geloven
dat ik boven ben
ik struikelde de drempel
jou en ook de dood voorbij
omkijkend zie ik mezelf
wat wit en stil
niemand heeft gezien
dat het niet ademen wil
vertel ik van mijn drank
het geld de vrouwen
zijn glimlach in alwetendheid
erkent mijn falen en mijn strijd
hij strekt zijn handen uit
en helpt mij binnenkomen
de kleuren nieuw ik hoor muziek
en in de verte zie ik al mijn dromen
Reacties op ‘De dood voorbij’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!