vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Vrienden
Een wereld met de mooiste bloemen getooid
En toch voel ik mij als een dier gekooid
Zit hier alleen achter mijn ramen
Kijk naar buiten zie kinderen met hun ouders samen
Achter mijn geraniums ben ik heel alleen
Waar zijn mijn vrienden van voorheen!
MMH.Stevens
Ingezonden door
Geplaatst op
29-11-2009
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
AlleenReacties op ‘Vrienden’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!