Laat Me!!

Poëzie uit een gedrogeerde paranoïde wereld
waarin ik leef ver beneden gemiddeld
Vrienden zijn vaag ik kan niet op ze bouwen
Het fundament is er niet genaamd vertrouwen
Geluk is schaars in deze valse realiteit
Ik ben echt verslaafd en ik raak het maar niet kwijt
Afkicken waarom? Ik loop liever gebukt
Ben al te vaak op de harde feiten gedrukt
Ik kijk om me heen en verwacht tolerantie
Beter zwijg ik en geniet van mijn vakantie
Heb een dak boven mijn hoofd wat wil ik meer
Ik ga harder en hoger dan een NASA ruimteveer
Ik space te vaak maar ja wat wil je
Ontwaken in deze shit zeker dat killed je
Iedereen verlaat me zelfs mijn ex haat me
Dus waarom moeite doen” laat me”!!
Ik ben een van diegene die niet geholpen wil worden
Een van diegene die zijn leven wil verkorten
geestelijke zelfmoord totdat mijn lichaam het begeeft
en iedereen dan zegt deze man heeft geleefd