Steeds miauw.
Elke morgen, klokslag zes uur
doe ik mijn voordeur open,
buiten is het vaak koud en guur,
maar mijn kat wil toch een stukje gaan lopen.
Maar even later is hij weer terug,
hij is chagrijnig en hij is drijfnat,
hij miauwt van, geef mijn eten vlug,
en ik luister altijd naar mijn kat.
Maar er blijft een irritant gemiauw,
het weer kan ik toch niks aan doen,
ik wordt het zat en roep kappen nou,
hij kijkt heel zielig dus ik geef hem een zoen.
Dan denk ik dat hij rustig gaat slapen,
maar daar heb ik me toch flink in vergist,
hij miauwt weer en ik lig al op apegapen
hij mag naar buiten voordat hij in de kamer pist.
Vanaf morgen moet ik iets anders verzinnen,
vanaf morgen ben ik weer helemaal de baas
dan moet hij luisteren anders blijft hij maar binnen,
ja kat, nu moet je naar mij luisteren helaas.
Ingezonden door
Geplaatst op
24-11-2009
Over dit gedicht
Sjakie mijn kat blijft mijn schat.
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
SjakieReacties op ‘Steeds miauw.’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!