De hoofddoek

de lange rok
je trots doet pijn
omdat ze dwingt tot
dragen zonder klagen

je bent alleen
een straat vol ogen
blikken die gedogen
in onuitgesproken vragen

weten doet vergeten
de warmte van
familiekring straalt
midden in je kleine leven

de hoofddoek
heeft je toekomst
in de horizon verweven wanneer
kan jij daar een eigen kleur aan geven