Het tuintje in mijn hart,
Het tuintje in mijn hart,
Het tuintje in mijn hart,
Zo schoon en nooit verward,
In de stilte hoor ik het geruis,
Van Goddelijke stemmen, heel kuis.
Die zuiverheid van woorden, vind ik nergens weer,
Zo mooi, er komen er steeds meer,
Heel vredig, en zo gemeend,
Dat ik mij, er helemaal aan over geef.
Het tuintje in mijn hart, draag ik met mij mee,
En nodig iedereen uit, heel gemeend,
Om ze van die schoonheid, te overtuigen,
Die mooie woorden, van Allah, die daar luiden.
En heb je het eenmaal gezien,
Is er bij jou ook een tuintje, waar je geniet,
Waar jij, je ook graag in laat vertoeven,
En weer anderen mee neemt, met groot genoegen.
Het tuintje in mijn hart,
Draag ik met mij mee, tot in het graf,
Waar het nog steeds, zal blijven bloeien,
Omdat ik het bij leven zijn, het heb laten groeien.
Ingezonden door
Geplaatst op
21-11-2009
Over dit gedicht
Het hart, vrij van zonden, raadpleeg dat eerst voor je verstand te raadplegen.
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
LevenReacties op ‘Het tuintje in mijn hart,’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!