help me
DE tijden worden moeilijker,
de last die ik op m'n schouders draag, wordt zwaarder.
S'avonds doet het goed
om die last even te lossen,
even uit te huilen...,
als niemand het ziet.
Maar zodra de zon opkomt
voel ik weer diezelfde last
en elke dag wordt die een beetje zwaarder.
Hoe lang zal het nog duren,
hoe lang nog, voor ik door m'n knieen zak?
Hoe lang nog, voor ik sterf van verdriet?
Zal er iemand zijn die me opvangt?
Zal er iemand zijn die me laat lachen ?
Zal er iemand zijn, met wie ik mijn last kan delen ?
Is hier eigenlijk wel iemand die ik kan vertrouwen!?
iemand die mij begrijpt, ...
Ik weet het niet
eigenlijk ...
weet ik helemaal niks meer.
Maar hoe langer ik nadenk,
hoe meer tijd er verstrijkt,
en hoe zwaarder de last.
Dus hoe lang nog voor ik instort ?
Hoort niemand mij ?.
help me gewoon !!
alsjeblieft ...
Reacties op ‘help me’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!