vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Trekken diepten zonder tranen
je oogde verte
maar je hand
was warm
naar mij toe
je stem was vlak
trekken diepten
zonder tranen
je gezicht zo moe
we brachten haar
de aarde die ze
wenste, huilden
voor de laatste keer
de merel
die we hoorden
toen we kwamen
floot niet meer

Ingezonden door
Geplaatst op
17-11-2009
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Begraven Dood OverlijdenReacties op ‘Trekken diepten zonder tranen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!