vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Je geest doolt buiten rond
honden blaffen
als je schreeuwt
ze zien je schimmen
dampen uit je monden
je bent niet gek
zoals zo velen
wat licht gestoord
kan niemand schelen
voor jou een flat
met tafel en een bed
en door de muren
gil je tegen buren
een vast adres
geld en wat verzorging
ze hebben je zo afgekocht
verder nooit meer opgezocht
je woont daar met je stemmen
je geest doolt buiten rond
je voelt je in- en uitgesloten
omdat hun herrie nooit verstomt
Reacties op ‘Je geest doolt buiten rond’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!