hij leefde in het donker
Hoe donker moet het er bij hem
van binnen hebben uitgezien ?
Met een altijd vriendelijke lach
leefde hij in vlagen van duister
Zijn weg was zo eenzaam geworden
zó alleen.
Na de dood van hun kleine tweejarige
Lara kon zelfs de liefde van zijn vrouw
hem niet meer bereiken.
Ach, uiteindelijk kwam hij er wel weer overheen.
Het leven gaat door en hij zou het accepteren.
Mensen , ze zeggen te vaak te veel
Vooral als ze geen woorden kunnen vinden.
Iedereen had het mis…dat kwam omdat
men in eigen angsten een soort van
happy end zocht.
Voor hem was er geen licht meer en dus
kon niemand hem helpen.
Hij schreef een brief aan zijn vrouw.
Te veel pijn mijn liefste…tè veel pijn.
Vergeef me alsjeblieft ?
En hij besloot gisteren dat hij hier niet langer
wilde zijn.
R.I.P Robert
Fairouz
Reacties op ‘hij leefde in het donker’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!