Bedelaar
Soms zit ik op een plein,
Maak me heel erg klein,
Honger heeft mij gedreven,
Dat ik nu als bedelaar moet leven.
Met minachting moet ik leven,
Niemand kan mijn hart nog verder breken,
Ben al vele malen beklad,
Nu heb ik alles wel gehad.
Rijken geef mij een beetje geld,
Ene euro minder of meer,
Jullie hebben het echt niet geteld,
Laat zien dat jullie wel zijn gesteld.
Aan het einde van de dag,
Net genoeg geld voor een zakje patat,
Met de maag een beetje gevuld,
Zoek ik een plek in de open lucht.
Al kijkend naar de hemel denk ik na,
En zeg, o God wat heb ik voor een bestaan,
Dan zie ik een vallende ster,
Dan doe ik maar gauw een wens.
Ingezonden door
Geplaatst op
10-11-2009
Over dit gedicht
Dit gedicht is gewoon verzonnen , maar kan mij voorstellen dat een bedelaar zo denkt.
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
LevenReacties op ‘Bedelaar’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!