Mishandeling
Je ziet een meisje op een bosrand
Voor de rest helemaal niemand
Je loopt naar haar toe
En scheld ze je opeens uit voor zeekoe
Je probeert er niet op te reageren
En ziet opeens haar kleren
Al haar kleren zijn kapot
Geen wonder, ze leeft in een grot
Je kijkt haar vragend aan
En vraagt of ze wil opstaan
Het meisje schudde nee
En zei: Bemoei je er niet mee!
Ze begon te huilen
En ging zich achter een grote steen verschuilen
Je vraagt wat er is
Maar ze zegt helemaal niks
Een poosje later zei ze: Mijn ouders
En keek ze gelijk weg naar haar schouders
Op haar schouders zat wat bloed
Weet jij soms wat dat daar moet?
Het meisje vertelde wat er was gebeurt
Ze hield zo een heel spreekbeurt
Ze gingen samen gelijk naar de politie
uiteindelijk moesten haar ouders toch naar therapie
Hoe durf je een kind te slaan
Terwijl ze je niks heeft misdaan!
En dan je kind op straat zetten?
Het zijn geen oude petten!
Het meisje kreeg een pleeggezin
Daar was ze net de kleine zeemeermin
Ze voelde zich nu zo vrij
Ook geen wonder, ze woont nu op een boerderij
Reacties op ‘Mishandeling’
-
mooi gedicht!!! ik heb dit gedicht overgeschreven omdat mij ook zo iets is overgekomen.
Esmira ten Cate - 15-12-2009 om 14:50