vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Omfloerst met buiten
ik nam
de schaduw
van je af
druppels mist
vingen het licht
bij binnenkomen
je haar was natter
dan ik ooit
had kunnen dromen
maar in je ogen
nog omfloerst
met buiten
zag ik al
je warmte en
een lach ontluiken
Reacties op ‘Omfloerst met buiten’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!