Glimlachte de tijd voorbij

ik zag je ogen
je glimlachte
de tijd voorbij
in raadsels

ik voelde
je verlegenheid
onzekerheid zo
tasbaar in je woorden

het jeugdige
in jou bekoorde
omdat onschuld
bij je verschijning hoorde

ik proefde
overgave in het
strelen van je handen
passie glansde in je tanden

je sluiers vielen
in een puzzel neer
maar na de laatste
was je er niet meer

ik heb de stukjes
terug gelegd
de tijd heb ik vergeten
jouw raadsels zijn me bijgebleven