vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Greep op vastigheid
nog kranig
zit hij daar
de armen strak
over elkaar
de rug gerecht
zijn woord
is minder wet
de klanken warmer
het schalkse lachen
tussen wijsheid en gebed
maar steeds vaker
kijkt hij weg
met verre blik
alsof hij tijdelijk
niet echt meer bij ons is
zijn handen
zoeken dan herinnering
in greep op vastigheid
wij helpen want wij
willen hem nog lang niet kwijt
Reacties op ‘Greep op vastigheid’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!