Life sucks

Dat weten we allemaal.
En toch blijven we allemaal doorgaan.
Het is een soort achtbaan.
Goed, slecht , pijn, geluk, verdriet, blijdschap, tranen , glimlach.
Je voelt wat je niet wilt voelen.
Je voelt wat je denkt niet te kunnen voelen.
De achtbaan stopt niet..
Daarom zitten we allemaal vast.
Sommige vallen er uit.
Soms krijgt de achtbaan een ongeluk en vallen er vele doden.
Toch gaat ie door.
Geen tijd om te stoppen.
De nieuwe karretjes erbij zorgen voor vernieuwing.
Oude karretjes worden verwisseld voor nieuwe.
Niemand weet wanneer de achtbaan voor hem/haar zal stoppen.
Misschien nu , vandaag, morgen , volgende week, nog een jaar, misschien wel 100 jaar.
Niemand weet het.
De achtbaan kan voor vele een bruut afscheid nemen.
Pijn, verdriet.
Maar de achtbaan stopt niet.