vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
langzaam is het weg gegaan
Omdat het gevoel dat jij eerst duidelijk voelde,
langzaam in het niets is over gegaan.
Kan ik jou niks zeggen of doen,
wat alles weg nemen zou.
Mijn verdriet lees je af in de blik in mijn ogen,
gebroken met tranen val ik langzaam in één.
Je ziet mij vallen met al mijn tranen,
maar je vangt me niet op.
Je zoekt nog naar woorden om mijn pijn te verzachten,
je bedenkt iets wat mij nog troosten zou.
Maar doe geen moeite het zal je niet meer lukken,
want jij zal me nooit meer kunnen troosten.
Reacties op ‘langzaam is het weg gegaan’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!