vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Het haar wat rood verschoten
zag je dat ik liep
holde en sprong
dat alle mensen
klapten want ik zong
een melodie
zo uit de lucht geplukt
met tonen op de vlucht
het refrein is ook gelukt
ik zocht naar ogen
een mond die bij
mij paste die ook
zo heerlijk lachte
ik zag je staan
het haar wat rood verschoten
je keek me aan en hebt
de anderen opzij geschoven
je liep en holde
sprong zo in mijn armen
de mensen klapten luid
samen deden we de wereld uit
Reacties op ‘Het haar wat rood verschoten’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!