vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Toen
Die ene dag,
dat ik mijn voeten vrolijk in het zand plantte.(Ja vrolijk, je weet heus wel waarom).
Toen het zand tussen mijn tenen schuurden.
Die uren,
dat ik vol vreugde in het rond danste,(vol vreugde?, ja logisch toch ik was bij jou).
Zodat het natte zand tegen mijn benen spetterde.
Die seconden, die mijn leven totaal veranderden.
(zeg me nou niet dat je dat vergeten bent).
Met die vier woordjes, ik hou van jou.
Oh toen?
Ja, toen.

Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
02-11-2009
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Liefde Strand Terugdenken ZomerReacties op ‘Toen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!