een wonder die nooit zal uit komen!
je had van die dagen.
die dagen dat je ze niet kon verdragen.
dat je je rot voelden.
er zat je iets dwars.
maar je wou niet zegen wat.
je vrienden wouden je helpen.
maar dat wou je niet.
want het was te erg .
ze bleven vragen of ze je konden helpen.
maar je bleef zeggen dat je het niet wou.
je zei dat je er wel overheen zou komen.
maar dat was niet zo.
het werd alleen maar erger.
na een tijdje raakte je ook nog je vrienden kwijt.
het werd je allemaal teveel.
je vluchten weg.
weg van hier.
hier waar je familie is.
ze hoopte elke dag nog op een wonder.
de wonder dat je thuis zou komen.
dat ze je in hun armen konden sluiten.
maar die wonder zou helaas nooit uit komen.
Reacties op ‘een wonder die nooit zal uit komen!’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!