vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Onzichtbare tranen
Ik zie hoe de schaduw mijn gezicht bedekt,
ik zie dat mijn ogen geen emotie tonen.
Ik voel verdriet,
maar het uit zich niet.
Alle verdriet zit diep van binnen,
de tranen die ik voel zijn niet zichtbaar.
Ik heb het verdriet laten winnen.
geen vreugde alleen verdriet.
Niemand die het ziet,
niemand die er belang bij heeft.
Niemand die het echt kan schelen,
niemand die om mij geeft.
Ingezonden door
Geplaatst op
27-10-2009
Over dit gedicht
soms heb je het gevoel dat niemand om je geeft, maar als je niet laat zijn wat je voelt kunnen ze je ook niet helpen. ze geven wel om je maar weten niet wat er aan de hand is.
Geef uw waardering
Op basis van 10 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Niemand Schaduw Tranen Uiten VerdrietReacties op ‘Onzichtbare tranen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!