Ontbloot van dood

gebroken was de brug
waarop jij had gelopen
wat stappen en een
armzwaai vonden we terug

de sporen nog
ontbloot van dood
haalden de overkant
in ringen aan je hand

ze wenkten blauw
maar in een hoofdomdraai
wees je de richting aan
waarin jij wilde gaan

wij zijn afgebogen
jouw verte werd een stip
de brug is nog gebroken
omdat die onze pijlers mist