vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Kwijt
Leegte in mijn huis, nu jij er niet meer bent.
De pijn die ik voel is onbeschrijflijk.
Nooit meer kletsen omdat het niet meer kan.
Ik ben je kwijt..
Ik roep je naam, maar je antwoord niet terug.
Ik kijk je aan, maar jij kijkt nooit meer terug.
Je ogen gesloten en op je gezicht een vredige glimlach.
En nu besef ik, dat dit de laatste keer was dat ik je zag.
Reacties op ‘Kwijt’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!