vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Elke zondag morgen
Zondag morgen in de wei,
het gras in mijn gezicht.
verkramping in de benen.
pers ik het laatste uit mijn tenen.
Vloekend.
Het zweet voor m'n ogen,
de laatste sprint,
had wel iets eerder gemogen.
Het is een hel,
dat is dan weer het stomme.
Elke week sta ik er,
verdo......
Reacties op ‘Elke zondag morgen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!