je eigen wereldje.
opgesloten in je eigen wereldje,
de sleutel weggegooid.
een moment van rust,
waarbij je hoofd op volle toeren draait.
je eigen wereldje,
toch niet zo alleen.
al die mensen die je muur willen doorbreken,
die het nog erger maken.
je voelt je onbegrepen,
je voelt alleen de onrust, stress en pijn.
tranen vloeien,
ze vallen met betekenis.
de betekenis van angst, verraad en twijfel.
het gevoel wordt sterker en sterker,
en de muren veel te hoog.
opgesloten in je eigen wereldje,
niemand die de sleutel krijgt.
ze mogen je niet helpen,
ze kunnen je niet helpen.
de lichtknop in jou wereld,
die is verdwenen,
alles is donker, koud en kil.
Ingezonden door
Geplaatst op
16-10-2009
Over dit gedicht
about me.
Geef uw waardering
Op basis van 7 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
OnzekerheidReacties op ‘je eigen wereldje.’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!